Odcinek 347 - Scenki

Scenka 1.
Przemek wnosi Wiki do mieszkania, gdy nagle spostrzega dwóch mężczyzn, którzy ciekawsko wlepiają w nich swój wzrok. Momentalnie stawia Wiktorię na ziemię.
Przemek: - Przepraszam, to chyba jakaś pomyłka.
Wiki: - To jest nasze mieszkanie.
Mężczyźni spoglądają na siebie.
W: - Jesteśmy na rezydenturze w Leśnej Górze.
Latoszek: - Gratuluję.
W: - Dziękuję. No i właśnie wczoraj odebraliśmy papiery na TO mieszkanie. Więc wolałabym, żeby pan pozabierał stąd te wszystkie swoje rzeczy.
Przemek w tym czasie przegląda papiery.
P: - Wiki...
W: - Co?!
P: - To nie jest nasze mieszkanie...
W: - A czyje?!
P: - Nasze jest piętro wyżej. - Przemek podaje kartkę Wiki, która o mały włos nie wydarła mu jej z dłoni.
W: - O Jezu... Przepraszam.., bardzo pana przepraszam.
L: - Nic się nie stało...
W: - Niezły początek przyjaźni sąsiedzkiej. - Wiki zmieszana.
Pawica wzdycha.
W: - A panowie z naszego szpitala?
L: - Poniekąd tak.
P: - A też z chirurgii?
L: - Niee, my staramy się myśleć.
Pawica: - Znaczy kolega chciał powiedzieć, że ... że obaj jesteśmy z interny. Adam Pawica.
W: - Wiktoria Consalida. - podaje rękę Pawicy.
L: - Jak?! - wtrąca się drugi mężczyzna.
W: - Consalida - Wiki z jadem w głosie wypowiada swoje nazwisko.
L: - Witek Latoszek.
P: - Przemek Zapała.
L: - Bardzo fajnie - pochwalił Latoszek.
W: - Pawica, to pan będzie oceniał kandydatów na internę, tak? Nasza koleżanka startuje, Agata Woźnicka. Świetna dziewczyna, naprawdę świetna, tylko trochę brakuje jej pewności siebie. Co?! - tu w kierunku Przemka, który próbował ją uspokoić.
Pa: - Obawiam się, że to jakaś pomyłka jest niestety. To nie ode mnie zależy.
P: - To my się pożegnamy może ... - I obydwoje wyszli z pokoju.

__________________________________________________________

Scenka 2.
W: - Nie sądziłam, że będę z tobą stać w drzwiach naszego wspólnego mieszkania.
P: - No ale stoisz... No i co?
W: - No nie wiem... - wzrusza ramionami - Jakoś tak - wspólne mieszkanie, wspólna praca. Poważnie się robi.
Wiki patrzy na Przemka.
P: - No, poważnie. Chcesz?
W: - Yhy. - Wiki potakuje głową i przesyła Przemkowi słodki uśmieszek. Całują się, Wiki wskakuje Przemkowi na ręce i razem przekraczają próg swojego pierwszego mieszkania.

__________________________________________________________

Scenka 3.
Wiki i Przemek idą do szpitala.

W: - Myślę, że to jest świetna okazja, żeby po prostu wejść z marszu i uniknąć tych wszystkich powitań i witania się ze wszystkimi.
P: - No ale przecież i tak ich nie unikniesz.
W: - Yhh, wiem. No dobra, ale poza tym ciekawa jestem, czy to szpilka. Szybko to skojarzyłeś.
P: - Przecież to było oczywiste.
W: - No widzisz, dla mnie nie. Ja bym sprawdzała w kierunku podrażnienia trzustki.
P: - Ale jakbyś zrobiła pierwsze USG, od razu wszystko byś widziała.
W: - O ile byłoby ją widać. Myślisz, że utknęła w jelitach?
P: - Chodź, przekonany się. - Wchodzą do szpitala.

__________________________________________________________

Scenka 4.
Pawica z Zybertem rozmawiają o naborze na rezydentów.
[...]
Pawica: - A tę dziewczynę (chodzi o Wiki) jak wybrałeś?
Zybert: - Bo ładna.
Pawica się śmieje.
P: - Oczywiście, że rozumiem. A tak serio?
Z: - Tak serio... Ma pazur i wolę walki o swoje... W chirurgii trzeba czasem umieć zaryzykować.

__________________________________________________________